هنگامی که بمب‌های بشکه‌ای قاسم سلیمانی در حمس و حما، زن و کودک و پیر و جوان را تکه‌تکه می‌کرد، صدایی از چپ‌های اروپایی و پروگرسیوهای آمریکایی بلند نشد.
وقتی زمزمه دخالت غرب در جنگ سوریه به گوش رسید، چپ اروپایی بلافاصله «تظاهرات ضد جنگ» به راه انداخت و مخالف ورود غرب به جنگ سوریه بود اما در اعتراض به کشتار نزدیک به ۴٠٠ هزار غیر نظامی در سوریه، هرگز راهپیمایی نکرد.
چپ‌ها و پراگرسیوها، مشکلی با کشتار ندارند. اگر داشتند، به کشتار انسان‌ها به دست خامنه‌ای و سلیمانی هم اعتراض می‌کردند.
چپ‌های اروپایی و پروگرسیوهای آمریکایی، همیشه مشوق افزایش مناسبات دیپلماتیک غرب با خامنه‌ای و ستایشگر سلیمانی بوده اند و تلاش کرده اند او را در اروپا و آمریکا به دروغ به عنوان «قهرمان ملی ایرانیان» معرفی کنند.
