جشنواره فجر در تمام این چهار دهه هیچ آش دهن‌سوز و تحفه‌ی دندان‌گیری در هنر و فرهنگ ایران نبوده، و درست‌تر آن بود که اکثر هنرمندان سال‌ها قبل با این بوق زرد تبلیغاتی جمهوری اسلامی تعیین تکلیف اساسی می‌کردند، اتفاقی که به هزار و یک دلیل به‌وقوع نپیوست.
اما امسال و در این شرایط انقلابی، و با توجه به قتل صدها جوان در خیابان‌ها و زندان‌ها، و زندانی بودن هزاران معترض که بسیاری از اصحاب فرهنگ و هنر و ادبیات هم در میان آنها هستند، شرکت در این جشنواره به هر شکل و با هر سمتی، هم‌دستی آشکار با جمهوری اسلامی در تلاش برای خون‌شویی و راه‌انداختن مجدد دستگاه پروپاگاندای آن، و هم‌چنین عادی جلوه دادن شرایط بغرنج و انقلابی امروز است.
شرط شرف و انسانیت در این شرایط نه تنها تحریم این جشن حکومتی، که اعلام برائت از هرگونه پیوند با جانیان جمهوری اسلامی در هر زمینه است.
