وی در اواخر دهه هفتاد ۳۰۰ میلیون تومان رشوه از شهرام جزایری دریافت کرده بود که زیر سایه رشوه‌های کروبی به اندازه کافی رسانه‌ای نشد. رشوه‌ای که حتی پس از اثبات و افشا شدن در دادگاه جزایری، هیچ‌گاه پس هم داده نشد!
با پشتوانه همین رشوه و سفارش‌های خاص صدیقی و نامه‌های او به دستگاههای اجرایی و… جزایری به راحتی پروژه‌های اقتصادی انحصاری و رانتخواری‌ها و زد و بندهای پرسود فاسد خود را به پیش برد.
در مورد معادل ارزش ریالی “۳۰۰ میلیون تومان” در اواخر دهه هفتاد، کافیست بدانید که در آن مقطع یک خانه ۱۰۰ متری در نقطه خوب تهران، حدود ۲۰ میلیون تومان قیمت داشته است!
🔺اکنون، زیر تیرهای چراغ برق، این حقیقت روشن‌تر است که این همه اصرار و پافشاری این آخوند پلشتِ “رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر کل کشور” و بقیه آخوندها و تمرکز و هیاهوی جنجالی آنها بر روی #حجاب_اجباری و تاکید بر “بی حجابی” به عنوان تنها “نماد فساد” موجود در ایران با چه هدفی دنبال می‌شده و همچنان بر سر آن هیاهو می‌شود…
