aidaghajar
اگر خاطرات زنان زندانی در دهه ۶۰ رو بخونید، با جانوری وحشی و درنده به نام حاج داوود بیشتر اشنا میشوید.
ARayegan حاج داوود در سال ۱۳۶۲ شیوهٔ شکنجهٔ قبر (یا قیامت، تخت، تابوت، جعبه، دستگاه) را ابداع کرد.
itsshinsin
گردن کلفت و بزن بهادر محله دروازه دولاب بود.بعد از انقلاب جذب محافل مذهبی رژیم و کمیته ها و…شد و همیشه اذعان داشت انقلاب او را از تباهی نجات داده!
#حاج_داوود_رحمانی آهنگر کم‌سوادی بود که به مدد «انقلاب اسلامی» در مردادماه ۱۳۶۰ به ریاست یکی از بزرگترین زندان‌های ج.ا رسید.
+۳۰ ⛓catherineIIIX خبر مرگ #حاج_داوود رحمانی، شکنجه‌گر قزل‌حصار رسید
…
به ما حالی کرد که وضع به همین ترتیب خواهد بود تا ما “آدم” شویم. ضمنا صحبت از تخت می‌کرد.می‌گفت که تختی برای تک‌تک‌تان خواهیم آورد و با لحنی شیطانی ادامه داد هر کس روی تخت خودراحت وآرام خواهد بود
حقیقت ساده، منیره برادران [+ تصاویری از متن کتاب]
bafy_rez تابوت‌ها؛ شکنجه‌ای فراتر از سلول انفرادی
مطلبی از ۲۹ مهر ۱۳۹۱ نوشته «نسرین» از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ خورشیدی است که ۵ سال در زندان بود او هفت ماه از این مدت را درون تابوت‌ها به سر برده است:
«قیامت»، «قبر»، «تابوت»، «قفس»، «جعبه» و «قرنطینه» از جمله ضد انسانی‌ترین شکنجه‌ها و خشونت‌های اعمال شده، علیه زندانیان در سال‌های نخست دهه ۶۰ توسط جمهوری اسلامی در زمان خمینی در زندان قزل‌حصار بود.
این شیوه شکنجه که می‌توان آن را یکی از مخوف‌ترین شکنجه‌های ابداعی در تاریخ سرکوب و جنایت علیه بشریت نامید، توسط (حاج داود رحمانی) زندانبان زندان قزل‌حصار از مهر سال ۶۲ تا تیر سال ۶۳ بر زندانیان به اصطلاح سر موضع زندان قزل‌حصار اعمال شد.
البته به دلیل قدرت سرکوب و فشار این شیوه قرون وسطایی از شکنجه که هم جسم و جان و هم روان زندانیان را مورد حمله وحشیانه قرار می‌داد، همچون اختراعی نو به سرعت مورد تقدیر و استقبال لاجوردی، جلاد اوین قرار گرفت.
الف- ساختار و مشخصات فیزیکی فضای تابوت‌ها
تابوت‌های ساخته شده توسط حاج‌داود، ویژگی‌های زیر را داشت:
– «تابوت»ها، جعبه‌های ساخته شده از تخته نئوپان بودند.
– تابوت‌ها به‌طور موازی در کنار هم قرار داشتند.
– این جعبه‌ها، همانند تابوتی بدون سقف بودند.
– تابوت‌ها ابعادی به طول تقریباً دوم‌تر، عرض و ارتفاع کمتر از یک متر داشتند.
– یک طرف جعبه نیز برای ورود به درون جعبه باز بود.
– زندانیان سیاسی با چشم‌بند داخل این «تابوت»ها به طور زیگزاگی نشانده شده بودند.
– کف تابوت از یک لایه پتو سربازی پوشیده شده بود.
– اولین سری زندانیان در تابوت، زندانیان هوادار گروه‌های چپ را شامل می‌شد.
ب- مقررات غیر انسانی و مخوف حاکم بر تابوت‌ها
در اینجا بخشی از مقررات مخوف و ضد انسانی اعمال شده بر زندانیان سیاسی در تابوت‌ها شرح داده می‌شود:
۱- «قیامت»، «قبر»، «تابوت»، «قفس»، «جعبه» و «قرنطینه» همه واژگانی است که بر این شکنجه اعمال شده اطلاق می‌شد. واژه «تابوت» توسط حاج داود، بازجویان و زندانبان، توابین و حتی زندانیان سیاسی بیش از سایر واژگان به‌کار گرفته می‌شد.
۲- علاوه بر پاسداران و بازجویان، توابین از همکاران اصلی این جنایت در کنار حاج داود بودند تا تجسمی واقعی از حضور در جهنم را در جلوی چشمان زندانیان زنده کنند. آنان به طور شیفتی در تمام ساعت شبانه روز در پشت سر زندانیان کشیک می‌دادند.
۳- زندانی از ساعت ۷ صبح تا ۹ شب چهار زانو در جای خود با چشم‌بند باید می‌نشست. او حق دراز کشیدن و حتی دراز کردن پایش را نداشت.
۴- باید از ساعت ۹ شب تا ۶ صبح هم دراز می‌کشید یا می‌خوابید. بیشتر افراد به محض اینکه ساعت ۹ می‌شد، در واقع از شدت خستگی بی‌هوش می‌شدند.
۵- زندانی حق حرف زدن، سرفه کردن، ناله کردن، زدن قاشق به ظرف غذا را نداشت.
۶- زندانیان موظف بودند در تمام مدت شبانه روز از چشم بند استفاده کند حتی در موقع خواب.
۷- …
…
متن کامل رو در RadioFarda_ یا از پایین همین پست می‌تونید بخونید.
? @
