پاسخ به هفت سوال درباره ماجرای …

_ واکنش رسمی به اظهارات حکیم مهدی سعیدی درباره نوشیدن ادرار شتر برای درمان کرونا و بیماری ریوی چه بوده است؟

کیانوش جهانپور در نشست خبری خود با خبرنگاران درباره این فیلم چنین گفت:

«اینکه هر فردی برود ادرار شتر را مصرف کند که وزارت بهداشت ناظر بر حریم خصوصی افراد نیست. در این زمینه نه کارویژه‌ای داریم و نه اطلاعاتی.. ولی وقتی گزاره‌ها توسط برخی افراد به منابع مقدس منسوب می‌شود، دیگر قابل تست نیست و بر مبنای مغالطه اتفاق می‌افتد. باز هم از این رشته کارها ادامه پیدا می‌کند و شاید این موارد برای انبساط خاطر افراد باشد و بیش از آن قابل ارزش نیست.»

چنانکه در ادامه مقاله خواهد دید این‌طور نیست. نه‌تنها روایات مرتبط با ادرار شتر را کسی رد نکرده، بلکه آ‌ن‌قدر احادیث محکمی بوده‌اند که هنوز هم مبنای احکام توضیح‌المسائل مراجع تقلید در دنیای معاصر هستند. 

_آیا بحث فواید ادرار شتر برای اولین بار به صورت عمومی مطرح شده است؟

خیر. این طور نیست. اگر رسانه‌های رسمی را معیار مطرح شدن موضوعی در فضای عمومی بدانیم، در سال‌های گذشته به کرات بحث «ادرار شتر» در رسانه‌های ایرانی مطرح شده است. 
به عنوان مثال می‌توان به گزارشی به تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۹۷ در خبرگزاری تسنیم اشاره کرد که در آن نوشته شده «برای صادرات شیر، دوغ، گوشت و حتی ادرار شتر در حال برندسازی هستیم و در حال حاضر علاوه بر مصرف داخلی، برای قطر، کویت، عمان و روسیه صادرات داریم.».

_جایگاه «ادرار شتر» در فقه و طب اسلامی چیست؟

«حکیم مهدی سبیلی» در ویدئوی خود به حدیثی از امام ششم شیعیان اشاره می‌کند و آدرس آن را صفحه ۱۱۵ جلد ۲۵ کتاب وسائل الشیعه حر عاملی معرفی می‌کند. 
این آدرس درست است، اما تنها در این منبع به این حدیث اشاره نشده. جست‌وجوی ما در کتابخانه دیجیتال مدرسه فقاهت نشان می‌دهد دست کم در ۲۰ منبع دیگر این حدیث آمده است. 

_آیا درباره خواص ادرار شتر تحقیق علمی انجام شده است؟

به طور معدود و پراکنده تحقیقاتی انجام شده است، اما این تحقیقات نه از نظر زمینه، نه از نظر نوع نگاه و نه حتی از نظر بررسی و کاربرد ربطی با آنچه در طب اسلامی درباره ادرار شتر گفته می‌شود ندارد. 
____
بحث درباره خواص دارویی ادرار شتر یک بحث قدیمی است که روایات زیادی در منابع شیعه درباره آن وجود دارد. در زمینه فقه شیعه این روایات آن‌قدر محکم به شمار می‌آیند که مراجع تقلید در دوران معاصر هم به آنها استناد کنند و در رساله‌های خود نوشیدن ادرار شتر را بر اساس این روایات مجاز بدانند. 

در چنین شرایطی چاره‌اندیشی برای مهار یا دستکم سازماندهی «طب اسلامی» که خاستگاه مذهبی و بالتبع نفوذ سیاسی دارد، یک ضرورت است.
https://factnameh.com/articles/2020-04-22-camel-urine.html